रुजला पाहीजे विचार मनांत सारेच प्रभुचे असे ह्या जगांत जो वरी आहे मी माझे येथे असे त्या क्षणापर्यंत स्वार्थ मनीं वसे स्वार्थयुक्त मन मुक्त होत नसे मुक्ती येई पर्यंत पुनर्जन्म असे बिंबता मनांत माझे नाहीं कांहीं प्रभूचे समजता आत्मा मुक्त होई डॉ. भगवान नागापूरकर 9004079850 bknagapurkar@gmail.com
ज्याचे चिंतन आम्हीं करितो तोच ‘शिव ‘ ध्यानस्थ भासतो स्वानुभवे चिंतन करुनी चिंतन शक्ति दाखवितो १ जीवनाचे सारे सार्थक अन्तरभूत असे चिंतनांत चिंतन करुनी ईश्वराचे त्याच्याशी एकरुप होण्यात २ सारे ब्रह्मांड तोच असूनी अंश रुपाने आम्हीं असतो जेव्हां विसरे बाह्य जगाला तेव्हांच तयात सामावितो ३ चिंतन असे निश्चीत मार्ग प्रभुसंपर्क साधण्याचा लय लागूनी ध्यान लागतां आनंदीमय […]
काळ येतां वृद्धपणाचा, विरक्तींची येई भावना । निरोप घेण्या जगताचा, तयार करीत असे मना ।।१।। वेड्यापरी आकर्षण होते, सर्व जगातील वस्तूंवरी । नाशवंत त्या, माहित असूनी, प्रेम करितो जीवन भरी ।।२।। जीवनांतील ढळत्या वेळीं, जेव्हां वळूनी बघतो मागें । मृगजळासाठीं धावत होतो, जाणून घेण्या सुखाची अंगे ।।३।। प्रयत्न केले जरी बहूत, हातीं न लागे काहीं । […]
योजना करी चाऱ्याची, मुख देण्याचे आधी, तुझ्या दयेची किमया, कळली न कुणा कधीं….१, बदल करूनी शरिरी, मातृत्वाचे भरतो रंग, क्षिराचा देई साठा, पुलकित करूनी अंग…२, सदैव तयार राहूनी, दाना देई भूमाता, कुणी न उपाशी राही, काळजी घेई विधाता….३, जन्म देवूनी साऱ्यांना, पोषण तोच करितो अनंत उपकार करूनी, ऋणी आम्हा ठेवतो…४ डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५० bknagapurkar@gmail.com
न पोंहचे झेप विचारांची, टिपण्या त्याचेच सौंदर्य अप्रतीम सृष्टीचा तो कर्ता, शोधण्या तयासी मन जाय थवेच्या थवे उडत जातां, पक्षी दिसती आकाशीं विहंगम ते दृष्य भासे, आनंदूनी टाकती मनासी बघतां संथ नदीकडे, लय लागूनी जात असे प्रचंड बघूनी धबधबा, चकीत सारे होत असे ऐटदार तो मयुर पक्षीं, आकर्षक ते नृत्य दाखवी सप्तरंगाचे इंद्रधनुष्य, काळजाचा ठाव घेई […]
तुझेच घेऊनी तुलाच द्यावे, भासते ही रीत आगळी । उमजत नाही काय करावे, तुझीच असतां सृष्टी सगळी ।।१।। वाहणाऱ्या संथ नदीतील, पाणी घेऊन अर्घ्य देतो । सुंदर फुले निसर्गातील, गोळा करुन चरणी अर्पितो ।।२।। अन्न ग्रहण करण्यापूर्वी, नैवेद्य तुजला दाखवितो । जगण्याचा तो मार्ग दोखवी, ह्याचीच पोंच आम्ही देतो ।।३।। विचार ठेवूनी पदोपदीं, साऱ्यांचा तूं असशी […]
हातातील काडी घासतां पेटीवरी अग्नि त्याच्यातील ज्वाला त्या धरी लपलेला अग्नि घर्षणाने पेटतो अज्ञान झटकता ज्ञानी उजाळतो चितांत असतो प्रभू सदैव शांत ओळखण्या त्यासी लागताती संत संत हाच गुरु मार्गदर्शक असे चित्तातील प्रभूला जागवित असे उजळण्या मन घर्षण लागे संताचे पेटवा ज्ञानाग्नि सार्थक होई जीवनाचे — डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५० bknagapurkar@gmail.com
काय म्हणू ग तुजला देवकी भाग्यवान की अभागी ईश्वर तुझीया उदरी येवूनी सुख न लाभले तुजलागी // जन्मोजन्मीचे पुण्यसाचुनी मात्रत्व लाभे स्त्रिजन्माला तु तर असता जननी प्रभूची तुजविण श्रेष्ठ म्हणू कुणाला // राज वैभवी वरात निघता कारागृही तुज घेवून गेले अवताराची चाहूल असूनी दुःखी सारे जीवन गेले // कंसाने तव मुले मारीली निष्ठूर होऊनी स्वार्थापोटी तु […]
बघा बघा तो रवि चालला, अतिशय वेगानें । पूर्व दिशेला चंद्रही येई, त्याच तन्मयतेने ।। युगानु युगें लपंडाव हा, त्यांचा चालला असे । भावांमधली शर्यत बघूनी, गम्मत परी भासे ।। मोठा भाऊ रवि त्याला, पकडण्या धांव घेई । लहान भाऊ चंद्र असूनी, निसटून मात्र जाई ।। संताप येता लाल होऊनी, रवि जाई तापूनी । परि शांत […]