हात जेव्हां हे जळाया लागले
रंग दुनियेचे कळाया लागले .
ठाकतां संकट, पळाल्या वल्गना
पायही मागे पळाया लागले .
जग दगा देताच, देती नयनही
रोखलें, तरिही गळाया लागले .
पाप किंवा पुण्य ना गतजन्मिंचें
येथलें येथें फळाया लागलें .
शुभ्र वसनें, डाग वर इवलाहि ना
आंतुनी पण मन मळाया लागलें .
पीठ खाण्यां सज्ज कुत्रे राजसी
बावळे आंधळे, दळाया लागले .
संधिसाधू भरत भरपूरच खिसे
बघुन तृषितां मळमळाया लागलें .
मिट्ट रजनी, मोजके अंधुक दिवे
हाय ! तेही काजळाया लागले .
— सुभाष स. नाईक
सांताक्रुझ, मुंबई.
फोन : 022-26105365.
मोबाईल : 9869002126.
Leave a Reply