आता तु मला सोड़ून निघून जाशिल.
चुकुन का होईना मागे वळून पाहशिल.
तुझी नजर मग क्षितीजाला भिड़ेल
तीथ पर्यँत तुला माझीच स्मूती मिळेल.
तुला आठवतील ते ओसरलेले क्षण
सुरवातीची मौज अन तुटलेल माझ मन.
घाबरुन तु परत वास्तवात येशिल.
आणि क्षणभरासाठी माझ्या प्रेमात पड़शिल.
गहिवरल्या ह्रदयात येक लांब श्वास घेशिल.
अन ड़ोळे मिटुन मला प्रेमाचा होकार देशिल.
— आकाश
Leave a Reply