वातावरण

विचारांची उठती वादळे  ।

अशांत होते चित्त सदा  ।।

आवर घालण्या चंचल मना  ।

अपयशी झालो अनेकदां  ।।

 

विषण्णतेच्या स्थितीमध्यें  ।

नदीकांठच्या किनारीं गेलो  ।।

वटवृक्षाचे छायेखाली  ।

चौरस आसनावरी बसलो  ।।

 

डोळे मिटूनी शांत बसतां  ।

अवचित घटना  घडली  ।।

विचारांतले दुःख जाऊनी  ।

आनंदी भावना येऊं लागली  ।।

 

एक साधूजन ध्यान लावीत  ।

बसत होता त्या आसनावरी  ।।

पावित्र्याची वलये फिरती  ।

आसन दिसले रिकामें जरी  ।।

 

वातावरणाची ही किमया  ।

अनुभवते  प्रखरतेनें  ।।

शुद्ध अशुद्ध  विचार येती  ।

सभोवतालच्या जाणिवेने  ।।

 

डॉ. बगवान नागापूरकर

९००४०७९८५०

bknagapurkar@gmail.com