व्याकुळ स्पंदने

कसे? समजवावे स्पंदनांना
सदैव ध्यास तुझाच गे त्यांना

क्षण क्षण भिरभिरती लोचने
व्याकुळ जीव तुज शोधताना

सर्वत्र साऱ्या तुझ्याच गं खुणा
सांगना कसे विसरु आठवांना

अजुनही साऊलीत भास तुझे
वाटते तूच सोबती गं चालताना

अंतरी भावप्रीतीच्या उतुंग लाटा
चिंब चिंब भिजतो मी झेलताना

वास्तवता, तुजविण जीवघेणी
सांगनां सावरु कसे मी जगताना

खुणावे जरी सांज सांजाळलेली
तरीही ओढ तुझीच गं पावलांना

— वि.ग.सातपुते.(भावकवी)

9766544908

रचना क्र. १५७

८ – ७ – २०२२