शेर प्रीतीचे

बरें असतें जहालें जर तुझा रुमाल मी असतो कधी तो स्पर्शतो ओठां, कधी हृदयाजवळ बसतो. – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

तीर निशाणावर लागावा म्हणुन शिकारी मिटतो डोळा आतां कळलें, युवक आजचे, युवतीही कां ”मारत डोळा” . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

स्वयपाकामधि ”दगडफूल” हें नांव ऐकुनी मजाच वाटे सखि जरि कोमल, हृदय दगडासारखे, मज सजाच वाटे . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

घायाळ नजरेनें करुन पोटिस स्मिताचें लावसी इजा-इलाजहि स्वत:च करणें, अजब पॉलिसी तुझी अशी . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

ठावकी मज, ओढणीची गरज कां तुज पडतसे जतन मागे निजहृदय अन् हृदय माझेंही असे . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

असतीच केली तुसवें तुलना तयाची, साजणी पाहिला नसता कधी जर चंद्रम्यावर डाग मी . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

तव मुखा असती दिली उपमा चंद्रम्याची सखे तेज जर असतें तया अवसेसही तुजसारखे . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

मीच हेवा करितसे माझ्या मनाचा सर्वदा दूर सखिपासून मी, तिजजवळ तें असतें सदा . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

बेत वारंवार – “हृदयाची व्यथा सांगिन तिला“ पण बसे, जातां पुढे दांतखीळ प्रत्येकदा – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)

स्वाद ओठांचा सखीच्या चाखतो गर्दीत मी ती जिथें बाळास चुंबी, तेथेंच ठेवी ओठ मी . – सुभाष स. नाईक  (शेर प्रीतीचे)