पुंडलिकाचे दैवत

आईबापाच्या सेवेमध्यें, पुंडलीक रंगला

उभा विठ्ठल दारावरती, हेच तो विसरला ।।धृ।।

आईबाप हे दैवत ज्याचे

रुप पाही त्यांच्यात प्रभूचे

सेवा करीत आनंद लूटतां, तल्लीन जो जहला ।।१।।

उभा विठ्ठल दारावरती हेच तो विसरला

निद्रेमध्यें असतां दोघे

मांडी देऊनी आपण जागे

कशी मोडू मी झोप तयांची, प्रश्न विचारी भगवंताला ।।२।।

उभा विठ्ठल दारावरती हेच तो विसरला

विट देवूनी विठ्ठलासाठीं

उभे केले त्या जगत्जेठी

आपण गेला घेवून त्यांना, स्नानाकरिता चंद्रभागेला ।।३।।

उभा विठ्ठल दारावरती हेच तो विसरला

आठ्ठाविस युगे गेली उलटूनी

कटीवरती हात ठेवूनी

पांडूरंग बघे वाट तयांची, भक्तितच जे विसरती जगाला ।।४।।

उभा विठ्ठल दारावरती हेच तो विसरला

डॉ. भगवान नागापूरकर

९००४०७९८५०

e-mail – bknagapurkar@gmail.com

— डॉ. भगवान केशवराव नागापूरकर