मनाचे श्लोक – १४१ ते १५०

म्हणे दास सायास त्याचे करावे | जनी जाणता पाय त्याचे धरावे |
गुरूअंजनेवीण ते आकळेना | जुने ठेवणे मीपणे ते कळेना ||141||

कळेना कळेना कळेना ढल्íना | ढळे नाढळे संशयोही ढल्íना |
गळेना गळेना अहंता गळेना | बळे आकळेना मिळेना मिळेना ||142||

अविद्यागुणे मानवा ddऊमजेना | भ्रमे चूकले हीत ते आकळेना |
परीक्षेविणे बांधले दृढ नाणे | परी सत्य मिथ्या असे कोण जाणे ||143||

जगीं पाहता साच ते काय आहे | अती आदरे सत्य शोधूनि पाहे |
पुढे पाहतां पाहतां देव जोडे | भ्रम भ्रांतिं अज्ञान हे सर्व मोडे ||144||

सदा विषयो चिंतिता जीव जाला | अहंभाव अज्ञान जन्मासी आला |
विवेके सदा सस्वरूपी भरावे | जिवा उगमी जन्म नाही स्वभावे ||145||

दिसे लोचनी ते नसे कल्पकोडी | अकस्मात आकारले काळ मोडी |
पुढे सर्व जाईल कांही न राहे | मना संत आनंत शोधूनि पाहे ||146||

फुटेना तुटेना चळेना ढळेना | सदा संचले मीपणे ते कळेना |
तया एकरूपासि दूजे न साहे | मना संत आनंत शोधूनि पाहे ||147||

निराकार आधार ब्रधदिकांचा | जया सांगता सीणली वेदवाचा |
विवेके तदाकार ह्ऊोनि राहे | मना संत आनंत शोधूनि पाहे ||148||

जगी पाहता चर्मचक्षी न लक्षे | जगी पाहता ज्ञानचक्षी न रक्षे |
जगी पाहता पाहणे जात आहे | मना संत आनंत शोधूनि पाहे ||149||

नसे पीत ना श्र्वेत ना शाम कांही | नसे व्यक्त अव्यक्त ना नीळ नाही |
म्हणे दास विश्वासता मुक्ति लाहे | मना संत आनंत शोधूनि पाहे ||150||

– श्री रामदासस्वामी लिखित मनाचे श्लोक (क्रमशः)