शेतकरीही सुद्धा माणूस आहे,
शेती करून पोटाची खळगी भरत आहे !
निसर्गही त्याच्यावर कोपला आहे,
पाण्याविना तडफडत आहे !
शेतकरी गुराबैलांवर मुलांप्रमाणे प्रेम करतो,
चारापाणी न मिळाल्याने धायमोकलून रडत असतो !
गुराबैलांसाठी सरकारी छावण्या उभारल्या आहेत,
भ्रष्टाचार्यांमुळे उघड्या बोडक्या झाल्या आहेत !
कोणाला सांगणार ही व्यथा?
व्यथांच्या झाल्या आहेत कथा,
ज्यांना सांगायचे तेच “खफा” !
व्यथा सांगून सांगून दमला आहे,
सावकारांची देणी फेडता फेडता
कंठात प्राण आला आहे !
माणूस माणसालाच परका झाला आहे,
देवाच्या अकारण कारुण्याने
कसाबसा दिवस ढकलतो आहे,
माणुसकी जपता जपता
स्वत:लाच हरवून बसला आहे !
सरकार दरबारी न्याय मिळेल म्हणून आशावादी आहे,
कुंपणच शेत खाऊ लागले आहे,
नाही म्हणायला आता ‘त्याच्या’वरच अवलंबून आहे !
जगदीश पटवर्धन, बोरिवली (प)
— जगदीश पटवर्धन
Leave a Reply