सजले कुठे शहर हे ?

सजले कुठे शहर हे ? आली कुठे दिवाळी ?
अंधार माणसांची करतो किती टवाळी !

पडता क्षणीच रात्री झोपेस मी बिलगतो
थकलो किती दिवसभर कळते मला सकाळी

बसलो निवांत आम्ही बोलायला जरासे
वाकून का पहाते चाफ्या तुझी डहाळी

मद्यात ते बुडाले, गझलेत मी बुडालो
त्यांची नशा निराळी माझी नशा निराळी

मी कामगार आहे, मी भाग्यवंत आहे
चंद्रा तुझ्या कपाळी आजन्म रात्रपाळी

भांडुनी उपयोग नाही भांडुनी थकशील तू
एकदा प्रेमात माझ्या जीवना पडशील तू

मी गुणांचा चाहता पण दोषसुध्दा सांगतो
आरसा फेकून, माझा चेहरा धरशील तू

जाणले नाही जगा तू जाणले नाही मला
हे तुला समजेन तेव्हा केवढा रडशील तू

याच एका कारणाने चालतो आहे पुढे
राग हा गेला तुझा की माफही करशील तू

वेगळे नाहीत आपण वेगळे होऊ कसे ?
मी तिथे असणार आहे मी जिथे म्हणशील तू