ये अदुबाळा ये लडिवाळा
माझ्या प्राजक्ताच्या फुला
आसुसतो मी, आतुरतो मी
तुझ्या गोड, बोबड्या बोला
लावतात लळा मला
तुझ्या लडिवाळ लीला
पाहून तुझा गोजिरवाणा चाळा
ओंजारण्या तुला, गोंजारण्या तुला
उचंबळून येतो जीवाचा जिव्हाळा
नाजूक साजूक मोहक क्षणांचा
या भरवावा आनंदमेळा
उधळावे आयुष्याचे संचित
त्यावरुन ओवाळून गोळा
– यतीन सामंत
Leave a Reply