अखेरचे येवून जा एकदा

निरोप मिळता कुठुन दुरुन धावत ये एकदा
गर्दी जमेल पण गर्दीत मिसळून घे एकदा /

तयारी सुरु असेल शोकाकुल अंतिम यात्रेची
रडतील जीवलग त्यात मिसळ रडणे तुझे एकदा !

कुसकट नजरा तुझ्याकडे वळतील वारंवार
दुर्लक्ष तिकडे करुनी शोक कर जाहीर एकदा !

अनेक असतील तरीही बिनधास्त रडुन घे तू
बोलणे होणारच नाही, पण पाहुन घे मला एकदा!

झोपलो चितेवर दुरुनच चोरुन पाहुन घे
जातील सगळे ,थांबुन घे माझेसाठी जरा एकदा !

शेवटीचे भेट म्हणूनी काय द्यावे समजेना मला
मुठभर राख ऊचलूनी घे, तीच आठवण एकदा!

जा आता वेळ झाला ,किती थांबशील वेडे
मलाही वाटेल उठुन सावरावे, अखेरचे एकदा!

@ “कौशल” श्रीकांत बापूराव पेटकर, कल