बेलगाम

प्रेम , जिव्हाळा, मातृत्वाचा,
त्रीलोकाचा संगम तूं,
का गं चिरडतेस ओळख आपलीं,
स्त्री सामर्थ्याची जनकही तूं !

बेलगाम स्वातंत्र्य आलें पदराला,
पदर विसरूनी गेलीं तूं,
संस्कारांची प्रसूती केलीस,
विटंबनाही केलीस तूं !

लाज मानेला, लचक कमरेला,
दुर्गामातेचा अंक्षही तूं,
शतक बदलले , काळ बदलला,
लाजेलाही लाजवलेस तूं !

जगत जगाची कारभारीन,
भुमातेचा कंठमनी तूं,
सारेच सोडूनी वाऱ्यावरती,
वादळ बनुनी का वावरते तूं ?

– कु. श्वेता काशिनाथ संकपाळ.