आळस देत देत बाळकृष्णा
भजनाचे सूर आळवीत होता आणि
दामू ठाकूर ढोलक्यावर
थापा मारीत त्याला साथ करीत होता
बाबांच्या मुखांतून रामरक्षा
वातावरण भक्तिमय करीत होती
त्याचवेळी धोंडू सबनीस
नगराची सेवा करण्यासाठी
लगबगीने निघाले होते
आळसावलेला सदा धुमाळ
हातांत मशेरी घेऊन
अंगणातच पचापचा
थुंकून अंगण काळे करीत होता
आणि ….
डोक्यावर टोपले घेऊन
व फटकूर नेसून
सुंद्रा कालवे आणण्यासाठी
खाजणाकडे निघाली
एव्हं! नां उन्हे रणरणली
कराड्याच्या पोरांनी
अंगणातच रस्ता वेढून
गोट्यांचा खेळ मांडला
खिशांतील चिठ्या सावरीत
क्लोजिंगचा हिशोब करीत
दि ना सबनीस लगबगीने
घराबाहेर पडला
-श्री. सु. ग. दिघे.
Leave a Reply