दैवी देणगी

लुळा पांगळा बसूनी एकटा,
गाई सुंदर गाणे ।
आवाजातील मधूरता,
शिकवी त्याला जगणे ।।१।।

जगतो देह कशासाठी,
हातपाय असता पांगळे ।
मरण नसता आपले हाती,
जगणे हे आले ।।२।।

लुळा असला देह जरी,
मन सुदृढ होते ।
जगण्यासाठी सदैव त्याला,
उभारी देत होते ।।३।।

गीत ऐकता जमे भोवती,
रसिक जन सारे ।
नभास भिडता सूर-ताना,
शब्द उमटती “वाह ! वा रे” ।।४।।

असमान्य ते एकचि मिळता,
उणीवतेची खंत कशी ।
दुबळ्या देही कला श्रेष्ठ ती,
वीज चमकते रात्री जशी ।।५।।

डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com