स्नान करूनी निर्मळ मनीं, दर्पणापुढे येऊन बसला ।
जटा साऱ्या एकत्र बांधूनी, भस्म लाविले सर्वांगाला ।।
ओंकाराचा शब्द कोरला, चंदन लावूनी भाळावरती ।
रूद्राक्षाच्या माळा बांधल्या, गळा हात नि शिरावरती ।।
वेळेचे भान विसरूनी, तन्मय झाला रूप रंगविण्या ।
प्रभू नाम घेत मुखानें, नयन आतूर छबी टिपण्यां ।।
पवित्र आणि मंगलमय, वाटत होते स्वरूप बघूनी ।
सजविला होता देह त्यानें, प्रभूचेच एक रूप समजूनी ।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
Leave a Reply