एकटी मी

ना भावना, ना कल्लोळ मनी,

ना अश्रु, ना हास्य नयनी,

ना ध्यास, ना दिशा माहित,

मी दुनियेत माझ्या,

एकटी मी, एकटी मी!

एक चंद्र , एक तारा,

एक एकटा एकांत सारा,

एक एकट्या जीवनात माझ्या,

ज्योती असूनही काळोख सारा,

मी दुनियेत माझ्या,

एकटी मी, एकटी मी!

नको सोबत, नको आधार कोणाचा,

बस आहे आशिर्वाद माय – बापाचा,

बंधू – भगिनी चार दिवसांचे सोयरे,

ना मूल्य कोणास कोणत्याच नात्याचे,

मी दुनियेत माझ्या,

एकटी मी एकटी मी !

होईल अंत माझ्या जीवनाचा,

चार खांद्यांवर शेवट या सर्वांचा,

फरक पडणार होता कोणास या सर्वांचा?

दोन दिवस रडून परततील आपल्या मार्गाला,

शेवटी कोण नसते कोणाचे हेच खरे,

मी दुनियेत माझ्या,

एकटी मी, एकटी मी!

– श्वेता संकपाळ.