हिशोबाची वही घेवूनी बसलो,
हिशोब करण्यासाठीं ।
जमाखार्च तो करित होतो,
जीवनाच्या सरत्या काठीं ।।
घोड दौड ती चालूं असतां,
सुख दु:खानी भरले क्षण ।
प्रसंग कांहीं असेही गेले,
सदैव त्याची राही आठवण ।।
कष्ट करूनी जे कमविले,
थोडे धन या देहाकरिता ।
उपयोग नव्हता त्याचा कांहीं,
जग सोडूनी देह जाता ।।
कधी काळचा निवांतपणा,
घालविला दुजाच्या सेवेत ।
पुण्य राहिले शिल्लकीमध्ये,
वाटते तेवढेच हिशोब वहीत ।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply