गोड शब्द बोबडे, लकब त्याची मनास आवडे,
शब्दांची भासली जाण, नव्हते भाषेचे अजुनी ज्ञान,
भावनांचा उगम दिसला, मनी व्यक्त होई हालचालीतूनी
रागलोभ अहंकारादी गुण, दिसून येती जन्मापासून
देश-वेष वा जातही कुठली, सर्व गुणांची बिजे दिसली
हळूहळू बदले बाह्यांग जरी, उपजत गुण राही अंतरी
प्रसंग घडता अवचित , बाह्य जगाला विसरतो
उफाळून येती सुप्त भावना, मानवी धर्माच्या त्या जन्मखुणा.
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
Leave a Reply