तुझ्या घरी मी आले विसंबूनी
तव प्रेमाचे पडतां बंधन
सात पावले टाकीत टाकीत
सोपविले तव हाती जीवन
सरितेमध्यें नौका सोडली
वल्हविण्या तव हाती दिली
घेऊन जा ती नदी किनारीं
अथवा डुबूं दे ह्याच जळी
ऋणानुबंधाच्या ह्या गांठी
बांधल्या गेल्या पडतां भेटी
जन्मो जन्मीचा प्रवास सारा
पुनरपि चाले यौवन काठी
असेच जाऊं दोघे मिळूनी
कांही काळ तो एक होऊनी
काळाच्या त्या ओघामध्यें
हालके हालके जाय मिळूनी
गत् जन्म तो स्मरे न कांही
भविष्य काय ते माहीत नाही
चालत असेल जोडी आपली
युगानुयुगें दोघे राही
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
e-mail- bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply