अस्तित्वाचा क्षणभंगुर भरोसा
लोचनी, नभांगण गतस्मृतींचे
जगणे ! याचेच सुंदर नाव असे
सांगा ? काय कसे विसरायचे
मना मनांचे, जगी नाते अनोखे
विधिलिखित सारे क्षण भाळीचे
आसक्त ! निर्मळ पदर भावनांचे
स्पर्श ! मनांतरी भावुक स्पंदनांचे
होवुनी आत्ममुख जाणावे सत्य
लाभलेले प्रांजळ भोग प्राक्तनाचे
सत्कर्माची नित्यची कांस धरूनी
स्मरावे स्वर, मंजुळ मुरलीधराचे
— वि.ग.सातपुते.(भावकवी)
9766544908
रचना क्र. १२६
२९ – ९ – २०२१.
Leave a Reply