ठसका लागून प्राण जातो,
घशांत अडकून काही तरी ।
क्षणांत सारा खेळ आटपतो,
धडपड केली किती जरी ।।
हृदय जेव्हा बंद पडते,
उसंत न मिळे एक क्षणाची ।
केवळ तुम्हीं चालत असतां,
यात्रा संपते जीवनाची ।।
कांचेचे भांडे निसटता,
तुकडे त्याचे होऊन जाती ।
देहाचा काय भरवसा,
जेव्हां सांपडे अपघाती ।।
वाढ करण्या शरीराची,
पडत असती बहूत कष्ट ।
क्षणभंगूर देह असूनी,
केव्हांही होऊन जाईल नष्ट ।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply