महाकवी दुःखाचा – To The Beloved GRACE

किती गोड आणि किती गूढ भाषा

जशी चांदण्यांची नभीं राऊळे 

किती खोल अशी किती भूल पाडी 

तुझी शब्दगंधा, तिचे सोहळे 

 

असे काव्य जेथे व्यथा भरजरी 

किती दुःख आणि किती वेदना 

असा रौद्र शृंगार हा भावनांचा 

जिथे नांदते ही जुनी वंचना 

 

तुझी सांज प्यारी तुझ्या चंद्रखुणा 

तुझ्या काव्यभाषेत डोकावती 

अक्षरांतूनी अर्थ जिथे वाहतो 

तिथे भव्य दिव्य तुझी निर्मिती 

 

अशी वाहणारी असंख्य काव्ये 

जिथे अर्थ येतो अक्षरांपुढे 

तुझी वाट शोधून मी घालतो 

पाऊलखुणांना तुझ्या साकडे 

 

© योगेश उगले