शाळा कॉलेजचे सहजीवन संपते आणि निरोप देण्या-घेण्याची वेळ येते तेंव्हा मनाची घालमेल होते. जुन्या त्या आठवणींनी सुचलेल्या काही ओळी… मैत्रीला निरोप
मैत्रीचं ते अनोखे जग
असे मोडवत नव्हते.
भूतकाळाला वर्तमानापासून
काही केल्या तोडवत नव्हते.
तिचे ते बोलके डोळे
आता काही बोलत नव्हते.
शब्दांचे मोती ओठातून
काही केल्या फुटत नव्हते.
दुनिया आहे खूप छोटी
भेटत राहू म्हणालो.
होती नुसती खोटी आशा
अन् खोटं खोटं हसलो.
माझ्या उदास डोळ्याकडे
एकटक ती पहात होती.
कोरडा चेहेरा होता तिचा
अन् बळे बळे हसत होती.
गाडीच्या खिडकीतून बघत
ती हात हलवत होती.
नकळत उलट्या हातानं हळुच
पापण्या ती पुसत होती.
जगलेले ते सारे सुंदर क्षण
दूर जावु लागले होते.
नियतीचे हे विलक्षण खेळ
क्रूर वाटु लागले होते.
मनाचे रोखलेले सारे बांध
तेंव्हा फुटले होते.
थकलेल्या पापण्यांना सारून
अश्रु माझे ढळले होते.
एवढ्या दिवसांची सोबत
अर्ध्यावर सुटली होती.
मैत्री राहिली फक्त नावाला
साथ मात्र तुटली होती.
– डॉ.सुभाष कटकदौंड
