मायेची ओढ़

कधी आठवण अशी येते
सारा जीव व्याकुळ होतो
प्रियजनाची ओढ़ अनावर
अश्रुंना अंतरी महापुर येतो
ऋणानुबंधी,जीवलगाला
बघण्या जीव आतुर होतो
वास्तवताच ती दुर्भलतेची
क्षण, अनावर कातर होतो
विज्ञान प्रतापी, गरुडपंखी
वैभवाला सहज कवेत घेतो
अंतरी मायेची ओढ़ आगळी
स्पर्शासाठी जीव तडफडतो
सांगा, कसे सावरावे मनाला
अधीर लोचनांना महापुर येतो
जगणेच केवळ हाती असते
हतबलतेला या पर्याय नसतो
कलियुगाचा हा दृष्टांत सारा
पदोपदी प्रत्ययास येत असतो

— वि. ग. सातपुते. (भावकवी)

9766544908

रचना क्र. १७१

१८ – ७ – २०२२