मी आहे एक छोटासाच वारकरी
रांगत रांगत जाणार आहे पंढरपुरी
आधी जाईन मी भिवरेच्या रम्य तिरी
त्या पाण्यात असते मौज किती भारी
बाकीचे सारे असतील अभंगात नाचण्यात दंग
तोवर पोहचेंन मी रमत गमत मंदिरात
घट्ट मिठी मारेन मी माऊलींच्या पायाला
रखुमाई धावतील मला उचलून घ्यायला
पहिला वारकरी म्हणून मला मिळेल मोठा मान
असुनही सर्वातला वारकरी मी ना लहान
पाहून हे होईल जयघोष जय जय रामकृष्ण हरि
त्यावेळी मी चिमुकल्या हाताने टाळी वाजवेन वरचेवरी
— सौ. कुमुद ढवळेकर.
Leave a Reply