नारायण भंडारीचं काय झालं ? – भाग २

निवडणुकीचा प्रचार शिगेला पोहोचला होता .

जाहीर प्रचार सभा . रॅलीज . कॉर्नर मिटिंग्ज . चाय पे चर्चा . डोअर टू डोअर कॅम्पेनिंग . पेड इंटरव्ह्यूज . न्यूज चॅनल्सवरची चर्चासत्रे . बॅनर्स . पत्रकबाजी . धर्मस्थळातून होणारी आवाहने आणि धमक्या . पैशांचा महापूर . व्हेज आणि नॉनव्हेज जेवणावळी . खास पांढरा तांबडासुद्धा . देशीपासून ब्रँडेड पर्यंतचा दारूचा अखंड वाहणारा पूर . धुरळा उडवीत जाणाऱ्या सर्व प्रकारच्या फोर व्हीलर्स . त्यातल्या काही गाड्यात चलनी नोटांची बंडले असलेली पोती . महागड्या गाड्यात नोटांचे बॉक्सेस . वर्कोहोलिक आणि अल्कोहोलिक तरुण कार्यकर्त्यांसाठी खास पब्ज , डिस्कोथेक , क्लब्ज आणि डान्सबार . जे जे लागेल ते यथेच्छ मिळण्याची सुविधा .

जरी त्या राज्यातील निवडणूक असली तरी अखेर जगातील मोठ्या लोकशाहीचा महायज्ञ होता तो .
त्यामुळे त्या इतमामात तो साजरा होण्याची काळजी घ्यायलाच हवी होती .

पण नारायण भंडारी बावचळला होता .
अस्वस्थ झाला होता .
पायाला चाक बांधल्यासारखा तो फिरत होता .
पहात होता . सगळं अनुभवत होता .
वाचत होता . आणि असंख्य प्रश्नांचे मोहळ उराशी घेऊन धावत होता .

प्रत्येक पक्ष आपापल्या परीनं जिंकण्याचे दावे करीत होते . अगदी गॅरंटी देऊन .
आणि न्यूज चॅनल्सवर , निवडणूक अंदाज सुद्धा सगळ्याच पक्षांना जिंकण्याची संधी दाखवत होते .

नारायण पाहत होता . फिरत होता . जनमताचा अंदाज घेत होता .

त्याच्या लक्षात येत होतं .
एका पक्षाच्या बाजूने सायलेंटली जनमत झुकत चाललं होतं .
जसजसं इलेक्शन जवळ येऊ लागलं होतं तसतसं सायलेंट जनमताचं रूपांतर लाटेत आणि नंतर महालाटेत होऊ लागलं होतं .
तो पक्ष सत्तेत होता .
आणि त्या पक्षाच्या कार्यपद्धतीमुळं जनता पुन्हा एकदा संधी देऊ पहात होती .

एका चर्चासत्रादरम्यान खास सर्वसामान्यांचा बाईट म्हणून त्यानं हे मत जाहीरपणे व्यक्त केलं होतं .

आणि ते त्याचं मत हीट झालं होतं .
सत्ताधारी पक्षानं , जाहिरातीत , सोशल मिडीयात आणि सर्वत्र ते मत व्हायरल करायला सुरुवात केली होती .

आता मात्र निवडणूक अंदाज बदलायला लागले होते . पूर्वीच्या सत्ताधारी पक्षालाच पाशवी बहुमत मिळणार हे सगळेच छातीठोकपणे सांगत होते .

आणि विरोधकांच्या पायाखालची वाळू सरकायला सुरुवात झाली होती .

निवडणूक आठ दिवसांवर आली होती .
चित्र एव्हाना स्पष्ट होऊ लागलं होतं .
पण ‘ ते ‘ शांत होते .
स्वस्थचित्त होते .
‘ त्यांच्या ‘ पक्षाचे उमेदवार , कार्यकर्ते खचून गेले होते . हताश झाले होते .
नारायण भंडारीच्या नावानं बोटं मोडत होते . त्याला संपवण्याची भाषा करीत होते .
पराभवानंतर होणाऱ्या कोट्यवधींच्या कर्जाच्या डोंगराच्या भीतीनं उमेदवार आत्ताच गाळात रुतल्यागत झाले होते .

पण ‘ ते ‘ शांत होते .

कानगोष्ट करावी तसे ते हळूच बोलून गेले ;
” पत्रकारांबरोबर बोललो नाही बऱ्याच दिवसात .”

क्षणार्धात ही बातमी सगळीकडे गेली आणि पंधराव्या मिनिटाला प्रेसची गर्दी त्यांच्या बंगल्यासमोर जमा झाली .’ ते ‘ हसतमुखानं बाहेर आले . पत्रकारांनी विचारलेल्या राज्याच्या , देशाच्या , जगातील घडामोडींच्या प्रश्नांवर मतं व्यक्त केली . काही संदिग्ध . काही निःसंदिग्ध . अर्धा तास झाल्यावर ते पाठी वळले बंगल्यात जाण्यासाठी .
आणि त्यांच्या नेहमीच्या पत्रकारानं एक प्रश्न विचारला .
” सध्याची त्सुनामी बघता आपल्या पक्षाची अवस्था दारुण होणार आहे , निवडणुकीत पराभवाचे संकेत मिळत आहेत , याबद्दल आपण काही बोलला नाहीत . ”

ते पाठी वळले .
त्या पत्रकाराकडे वळून म्हणाले ,
” निवडणुकीत हारजीत होत असते , त्याचं काही वाटत नाही मला .”
क्षणभर पॉज घेऊन ते म्हणाले ,
” मला माझ्या पक्षाची चिंता वाटत नाही . मला चिंता आहे ती सर्वसामान्य जनतेची . येत्या काही दिवसात कांदा आणि साखर महाग होण्याची चिन्हे मला स्पष्ट दिसत आहेत , त्यामुळे सर्वसामान्य जनता महागाईच्या खाईत लोटली जाणार आहे , त्यातून जनतेला कसा दिलासा द्यावा याचा विचार मी करतोय .”
एकच वाक्य उच्चारून ते बंगल्यात गेले .

आणि ब्रेकिंग न्यूज फ्लॅश होऊ लागली .
बाईट्स कोसळू लागले .
सोशल मिडीयावर घमासान युद्ध सुरू झालं .

घाऊक किरकोळ व्यापाऱ्यांना , अडत्याना , साखर कारखानदारांना योग्य तो मेसेज गेला .

पुढच्या आठ दिवसात साखर , कांदा , कडधान्ये , तांदूळ आणि जीवनावश्यक गोष्टी बाजारातून गायब झाल्या .
जिथे त्या उपलब्ध होत होत्या तिथे कमालीचा काळाबाजार सुरू झाला होता .

आठ दिवसात जनता महागाईनं त्रस्त झाली .
आणि सत्ताधारी पक्षाच्या तोंडाला फेस येऊ लागला .

आठ दिवसांनी इलेक्शन पार पडलं .
नेहमीपेक्षा जास्त व्होटिंग झालं होतं .

तिसऱ्या दिवशी निकाल जाहीर होऊ लागले .
सत्ताधारी पक्ष कुठल्याकुठे फेकला गेला होता .

आणि ‘ ते ‘ शांतपणानं संभाव्य मंत्रिमंडळाची यादी बनवू लागले होते .

नारायण भंडारी डोक्यावरचे केस उपटत होता .
मनगट चावत होता .

– मंत्रिमंडळाच्या शपथविधीच्या दिवशी सकाळी पासून साखर , कांदा , कडधान्ये , जीवनावश्यक गोष्टी स्वस्त आणि मुबलक प्रमाणात उपलब्ध होऊ लागल्या होत्या .

( क्रमशः )
( पूर्णतः काल्पनिक . यातील घटना प्रसंगाचा वास्तवाशी कोणताही संबंध नाही . तसा तो आढळला तर तो योगायोग समजावा .)

— डॉ. श्रीकृष्ण जोशी

ही सोमि सिरीज ( सोशल मिडिया सिरीज ) नावासह सर्वत्र पाठवायला हरकत नाही .