निळ्याशार समुद्री

निळ्याशार समुद्री,
चालली कुठे नाव,
पुढे पुढे जाई अगदी,
घेत जीवनाचा ठांव, -!!!
जीवन आहे पसरलेले,
असीम आणखी अथांग,
निसर्गाची ,जादू सगळी,
फेडावे कसे त्याचे पांग,-!!!!
नाव चालली संथ अगदी,
खाली पारदर्शी पाणी,
सूर्यराजे उगवलेले वरती,
निळ्या निळ्या नभांगणी,
सोनेरी किरण त्यांचे,
अंबरात मुक्त विहरती,
पाण्याची सफर करायला,
चटाचटा उतरून येती,
सोनेरी रंगाची नक्षी,
पाण्यावर रेखाटत,
छोट्या बिंदूंची शलाका,
वरून खाली ओघळत,
ओजस्वी दिनकराचे कसे,
पाण्यावरती प्रतिबिंब,
नुसते त्याला पाहुनी वाटे,
तेजाचाच तो स्फुल्लिंग,-!!!!
वर खाली,- खालवर,
लाटा किती उचंबळती,
सोनेरी नक्षा हालत- हालत,
ठिकठिकाणी रांगोळी काढती, सोनेरी रंगावर कधी,
जळाची निळाई चढे,
कधी निळसर पाण्यामध्ये, सोनसळीरंग खेळे,-!
जीवनीही अशाच लाटा, वरवर किती उठती,
निळे सोनसळी थेंबही,
कधी सुखाचे होती मोती,-!!!

हिमगौरी कर्वे