निमिष एकची मजसी पुरे

अजुनही, तुझाच चेहरा
माझिया, बंद लोचनात

प्रतिबिंब तुझे सोज्ज्वळ
निर्मळ माझ्या काळजात

सत्यसाक्षी तूच अनामिक
हृदयस्थ! तूच तूं एक प्रीत

जिथे पहावे, तिथे तूच तूं
भास, तुझाच गे ब्रह्मांडात

मी इथे, तर तू त्या सलीली
प्रीतगंगा, दुथडी प्रवाहात

मी डुंबतो सचैल प्रीतडोही
निरंतर, तुझ्याच आठवात

निमिष! एकची मजसी पुरे
तव दर्शनाचे, या जीवनात

— वि.ग.सातपुते.(भावकवी)

9766544908

रचना क्र. १४९.

१२ – १२ – २०२१.