सांगु कसे मनांतरीचे
अव्यक्त, ते गुज मी
तुझ्या साऱ्या आठवांचे
क्षण स्मरतो सदैव मी
श्वासात या भास तुझा
स्वप्नातही जागतो मी
छळते मज रात्र सारी
विरघळतो तुझ्यात मी
जाहलाच सराव आता
तुजवीणही जगतो मी
घायाळ अंतरीचे उसासे
तवस्मृतीत, सावरतो मी
नि:शब्दी जरी भावप्रीती
जाणतो मौनी पावित्र्य मी
— वि.ग.सातपुते ( भावकवी )
9766544908
रचना क्र.१७५
२१ /७ /२०२२
Leave a Reply