वाऱ्यावर झोके घेत,केस उडती धुंद हवेत
क्रिडतात जणू पवणाशी ते बटांचे क्रीडादूत
अदेत मद्य-मादकता लोचनात धुंद संकेत
ते मधुर लालस्य अन हास्य काय करी अभिप्रेत
उत्फुल देहावरी स्थिरावले अनामिक नेत्र
व्याकुळ कधीचे, झाले तृप्त गात्र नि गात्र
लेखणीतून परी कागदावर झिरपली प्रीत
मजबुरीने अन राहिले गीत मात्र ओठात
– महेश सूर्यवंशी
( पुणे,सासवड)
