सांत्वनी दुःखहारी

दुःखवेदनाच ! सखी खरी ।
आठवांतुनी झुळझुळणारी ।
मुक्त हृदयांतरी बिलगणारी ।
सत्य ! स्वसांत्वनी दुःखहारी ।।१।।

दुःखाचे पावित्र्य ! आगळे ।
ते कां? सहचजी, उमगते ।
सुखदु:खाचे दान भाळीचे ।
भोग भोगणेच ! जन्मांतरी ।।२।।

अनाहत लाठी भगवंताची ।
ऋणानुबंधीच साऱ्या गाठी ।
तोच जोडितो,तोच तोडितो ।
जपुया ! सत्कर्माची शिदोरी ।।३।।

जन्मा ! येताजाता बंद मुठी
सत्ता ! सारी त्या दयाघनाची
क्षणाक्षणाला तो एक सावरी
सत्कर्माचीच साक्ष सरणावरी ।।४।।

मनामना नित्य सावरीत जावे
सुखदा ! ती निर्मळ भावप्रीती
आत्मानंदी क्षण ते कृतार्थतेचे
कृपाळू भाग्य भाळीचेच ईश्वरी ।।५।।

— वि.ग.सातपुते (भावकवी)

9766544908

रचना क्र. १३८

२६ – १० – २०२१.