तुझेच घेऊनी तुलाच द्यावे, भासते ही रीत आगळी ।
उमजत नाही काय करावे, तुझीच असतां सृष्टी सगळी ।।१।।
वाहणाऱ्या संथ नदीतील, पाणी घेऊन अर्घ्य देतो ।
सुंदर फुले निसर्गातील, गोळा करुन चरणी अर्पितो ।।२।।
अन्न ग्रहण करण्यापूर्वी, नैवेद्य तुजला दाखवितो ।
जगण्याचा तो मार्ग दोखवी, ह्याचीच पोंच आम्ही देतो ।।३।।
विचार ठेवूनी पदोपदीं, साऱ्यांचा तूं असशी मालक ।
दुजास देण्यातील आनंद, हाच मिळवित असे एक ।।४।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply