उदरांतील शेषशायी

मातेच्या उदरांत झोपला, शेषशायी भगवान
वेड्यापरी त्यास शोधीतो, सागरी जाऊन

शेषशायीचे चित्र बघतां,  साम्य ते दिसेल
उदरामधल्या बालकांतही, सारे तेच आढळेल

शेषापरी वेटोळे असुनी,  ‘ नाळ ‘ तयाला म्हणती
क्षारयुक्त पाण्यामध्यें,  बालक ते निद्रिस्त असती

बालकाच्या नाभी मधुनी,  येई कमलाकृती भाग
जीवनसत्व त्यावर असुनी,  ब्रह्मापरी दिसे अंग

‘ सो हं ‘ निनादुनी सांगे,  ‘ मीच तोच ईश्वर आहे ‘
चुकीचा समज करुनी,  तयास सागरीं पाहे

विवीधतेनें सुचवी,   ‘ अहं ब्रह्मास्मि ‘ सत्य ते
कां आम्ही धांवत असतो,  त्यास शोधण्या बाह्यांते

— डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०