व्यर्थची यात्रा

जमले होते असंख्य भाविक, जगंदबेच्या दर्शना  ।

कांहीं तरी मागत होते,  हात जोडूनी चरणा  ।।

दयावान ती आहे समजता,  गर्दी होते तिजपाशीं  ।

कधी न दिले काहींहीं तिजला,  मग ही मागणी कशी ?  ।।

जावू नका दर्शनास तिच्या,  रिक्त अशा त्या हाताने  ।

तिला पाहिजे ताट पूजेचे,  भरलेले भक्ती भावाने  ।।

व्यर्थ होवून जाती ते श्रम,  भक्तीभावाच्या अभावी  ।

उभे आयुष्य  वाऱ्या करूनी,  हाती काही न येई  ।।

मानव रूप देऊनी तिजला,  धनादी वस्तू अर्पिती  ।

पूजाविधींचा थाट करूनी,  मोठेपणा दर्शविती  ।।

भक्तीची ती भुकेली असूनी,  काही न लागे तिजला  ।

केवळ तुमचे भाव जाणूनी,  सर्वच मिळेल तुम्हाला  ।।

डॉ. भगवान नागापूरकर

९००४०७९८५०

bknagapurkar@gmail.com